- wierutny
- 1. fieffé2. renforcé
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
wierutny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wierutnyni, wierutnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} będący kimś, czymś (zwykle ocenianym negatywnie) w najwyższym stopniu; skończony, istny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierutne bzdury, kłamstwa. Wierutny łgarz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierutny — wierutnyni, wierutnyniejszy «odznaczający się jakąś cechą (zwykle ujemną) rozwiniętą w najwyższym stopniu; posunięty do najwyższego stopnia; istny, istotny, prawdziwy, skończony» Wierutny kłamca. Wierutne brednie … Słownik języka polskiego
wierutnie — przysłów. od wierutny Kłamać wierutnie … Słownik języka polskiego
varatnas — ×varãtnas, à (l. wierutny) adj. (4) Als, vãratnas, à (3b) KŽ tikras, neabejotinas: Gacnas vagis, t. y. vãratnas JI399. Varatnoji pludungė J. varatnaĩ adv. KŽ … Dictionary of the Lithuanian Language